Rom.14

Kennen jullie de verschillen die er heersten tussen de scholen van Hillel en Shammaï ten tijde van Yeshua en Sha'ul die herhaaldelijk over schreef bv Rom 14?

Sha'ul kwam uit de school van (Hillel, Gamaliël,) de minder strenge(zachtere) richting.En had met de controverse tussen de beide scholen veel te maken.

Sha'ul verwijzing naar de man die " elke dag gelijk beschouwt", (beoordeeld) heeft betrekking op de praktijk van iedere dag als even Heilig te beschouwen. Deze kwestie was de basis van de tegenstellingen tussen Beit Hillel en Beit Shammaï , die van mening verschilden over de gepastheid van onderscheid te maken tussen "seculiere" (profane) werkdagen en "Heilige" dagen (d.w.z Shabbat).

Het werd geleerd: Zij verhaalden m.b.t Shammaï de oudere dat hij ter ere van de Shabbat at. Dus als hij een goed ontwikkeld dier vond, zei hij: Laat dit voor de Shabbat zijn. Als achteraf hij een beter ontwikkeld dier vond zette hij het tweede opzij voor de Shabbat en at de eerste.

Maar Hillel de Oudere had een ander karaktertrek want al zijn werken waren ter willen van de hemel want er wordt gezegd. Gezegend zij de Here van dag tot dag. Psalm 68.19. Er werd ook geleerd: Beit Shammaï zeide: Bereid de Shabbat voor vanaf de eerste dag van de week, maar Beit Hillel zei: Gezegend zij de Here van dag tot dag.... Al van het begin van de week was Shammaï de Oudere al hout voor de Shabbat aan het kopen. Hillel de Oudere had een ander en beter gedragsidee, want hij placht te zeggen: " Laat elk van uw daden terwillen van de hemel zijn".

Hillel 's "grotere criterium" komt hier overeen met Sha'ul's beginsel over "sterk" geloof. Handelingen die "le-Shem Shamayin" 'omwille van de hemel' worden verricht, zijn die welke lishmah worden gedaan, voor hun eigen belang en zonder bijbedoelingen.

De controverse tussen de twee farizese scholen suggereert dat Beit Hillel aan "profane" werkdagen dezelfde heiligheid toekende als aan Shabbat. Beit Shammaï aan de andere kant zag heiligheid toekennen aan "seculiere" dagen als een aantasting van YHWH's soevereiniteit en glorie.

De controverse berust op Beit Hillel's zienswijze dat YHWH niet zou toestaan dat Zijn Shabbat ontheiligt wordt, een standpunt dat Beit Shammaï niet zomaar kon aannemen. In de plaats daarvan namen ze de verantwoordelijkheid op zich voor de "letterlijke" naleving van YHWH's wil of "volgens de letter' van de wet.

Sha'ul's beschrijving van de zwakke in geloof (liefde) komt overeen met Beit Shammaï's standpunt, dat er op neerkomt dat mensen YHWH's hand moeten versterken, als het ware door de verdediging van Zijn statuten, de "sterken" in het geloof (liefde) komen overeen met Beith Hillel, die oordeelde dat YHWH sterk genoeg is om de prioriteiten te verdragen volgens het geweten en de overtuiging van ieder individu. Sha'ul's vat zijn principe samen in de uitspraak: "Laat ieder mens volledig overtuigd zijn in zijn geest”.

In dezelfde trant als de uitspraak volgens de bat kol , de hemelse stem die zowel de woorden van Beit Hillel en Beit Shammaï verklaarde 'woorden van de Levende YHWH' te zijn stelt .Sha'ul dat de "zwakken" en de "sterken" beiden door YHWH aanvaard zijn, die Hij beiden gelijk staande maakt in Zijn Lichaam door Hem.

Met dank aan Jozef Shulam

Vertaling Marcel Achten